Jill Erens (29), aangenaam
Mijn leven veranderde acht jaar geleden door een slecht werkende meniscus, die het kraakbeen in mijn been kapot maakte. Na een aantal operaties was de boodschap: ‘Je hebt artrose, maar eigenlijk kunnen we hier weinig aan doen. En voor een knieprothese ben je veel te jong. Je moet er maar mee leren leven.’
Dingen die voor anderen vanzelfsprekend zijn, zullen dat voor mij nooit meer zijn. De pijn is nooit weg en daardoor gaan veel dingen moeizamer. Sporten, wat ik ontzettend graag deed, kan ik niet meer. Maar ook tuinieren, het huishouden, boodschappen doen, zorgeloos uitgaan met vriendinnen en met mijn neefjes spelen…Terwijl ik nu in de bloei van mijn leven zou moeten zijn.