Spannend op een positieve manier

“Het is altijd weer spannend wanneer je aanbelt bij die deuren met de collectebus; wie doet er open, hoe is de reactie? De ontmoetingen zijn soms heel bijzonder, de reacties hartverwarmend. Natuurlijk zijn er weleens mensen die niet willen geven. Soms gewoon alleen omdat je ze overvalt. Daar heb ik alle begrip voor. Zo werkt het nu eenmaal. Ik loop nog maar een jaar voor ReumaNederland, maar ik heb van jongs af aan ervaring met collecteren voor verenigingen.”

Iets doen dat je niet gewend bent, brengt je veel

“Ik zie het als een verrijking om af en toe iets heel anders te doen dan je gewend bent. Dat doe je namelijk als je collecteert. Ik zet me bovendien in voor een goed doel. Dat geeft een fijn gevoel. 

Mijn vrouw kreeg tien jaar geleden zomaar de diagnose syndroom van Sjögren. Dat is een relatief zeldzame reumatische autoimmuunziekte waarbij vochtafscheidende klieren in het lichaam ontstoken raken. Hierdoor drogen de slijmvliezen uit, die van de mond en de ogen bijvoorbeeld. Dat heeft gevolgen voor heel veel dingen waar je normaal niet bij stilstaat; denk aan eten, kauwen, slikken. Daarnaast zijn er ook gewrichtsklachten en vermoeidheid die heel remmend kunnen werken in je leven.”  

Reuma kan iedereen overkomen, daar staan mensen niet bij stil

“Reuma kan iedereen overkomen. De beperkingen kunnen groot en pijnlijk zijn, en die zie je vaak niet. Daar staan mensen niet bij stil. Er is nog zoveel onbekend. Dat verhaal kan ik niet bij iedere deur afsteken, maar dat is wel de drive waarmee je loopt. En als er wél een gesprek ontstaat en je kunt wat meer over de impact van de ziekte vertellen, dan is dat heel waardevol.” 

Briefje van tien terwijl je het niet verwacht

“Het is uiteraard niet leuk als iemand je kribbig wijst op een niet-collecterensticker op de deur die je blijkbaar over het hoofd zag. Maar des te verrassender is het als mensen ineens zomaar een briefje van tien in die bus stoppen. En dat zijn vaak de mensen van wie je dat nu juist niet had verwacht. 

Zelfs één avondje lopen is al mooi

Dus: ook dit jaar maak ik met liefde tijd vrij om te collecteren. Ik doe het zelf een week lang, iedere middag een uurtje. Maar als mensen één avondje zouden lopen, is dat ook al mooi.” 

Extra handen nodig! Wie heeft er een uurtje over? 

Een van de belangrijkste weken staat alweer bijna voor de deur. Of liever gezegd: dan staan wij weer in heel Nederland voor de deur. Mét onze collectebus. Wie heeft er in de week van 17 - 22 maart een uurtje tijd? We kunnen nog wel flink wat handen gebruiken! Help je Theo, Noah, dr. Bas Vastert en Frank?