Vlak voor de kerst is bij de begrotingsbehandeling van VWS een motie ingediend waarin minister Bruins werd opgeroepen om met het reumaveld in gesprek te gaan over een oplossing voor mensen met reuma die op medische indicatie fysiotherapie nodig hebben (en dit nu niet krijgen vanuit de basisverzekering). Met een nipt verschil is deze motie weggestemd door de Tweede Kamer.

Duurdere zorg
Een gloednieuw begin van 2018. Mijn beste wensen gaan uit naar onder meer Joop, Malika en Ria. Mensen die door reuma schade aan hun gewrichten hebben opgelopen: bijvoorbeeld in handen, voeten, knieën, heupen, rug, schouders of nek. Bewegen is moeilijk, velen gebruiken zware medicijnen of moeten onder het mes. Fysiotherapie zorgt er naast medicatie voor dat mensen met reuma kunnen functioneren en (weer) mee kunnen doen in de maatschappij.

Sinds het schrappen van de vergoeding voor fysiotherapie bij reumatische aandoeningen eind 2011 betalen veel mensen zich blauw om toch de zorg te krijgen die ze nodig hebben. Patiënten die dit niet kunnen betalen, wijken eerder uit naar medisch-specialistische zorg die duurder is, maar wel wordt vergoed. Dit druist in tegen de ‘stepped care benadering’, waarbij eerstelijnszorg de voorkeur heeft boven duurdere of specialistische (ziekenhuis)zorg.

Huidige systeem werkt niet
Uiteraard onderschrijf ik dat de effectiviteit van een behandeling bewezen moet zijn, maar hierin schuilt ook een probleem.

Het ministerie van VWS en het Zorginstituut Nederland stellen dat middels een vooraf vastgelegd format per aandoening aangetoond moet worden of de behandeling inderdaad werkt. Daarom heeft het Reumafonds, samen met andere partijen uit het reumaveld, afgelopen zomer voor de ‘zwaarste’ patiëntgroep (5 procent van de mensen met reumatoïde artritis of Axiale-SpA) een onderzoeksvoorstel ingediend om de effectiviteit van fysiotherapie aan te tonen. Dit officiële traject is tijdrovend (duur: 4 jaar) en kostbaar.

Het probleem schuilt hierin: er bestaan meer dan 100 reumatische aandoeningen. Moeten wij deze trajecten ook gaan doorlopen voor alle 98 andere reumatische aandoeningen? Dan zijn we decennia verder en enorme bedragen aan collectegeld en andere donaties kwijt – geld dat nodig is voor onderzoek naar genezing. Voor een ziektebeeld met veel overeenkomstige symptomen, maar met verschillende medische ‘sub-aandoeningen’, werkt dit systeem dus niet en moet er een alternatieve route komen.

Steun van de oppositie
Ik ben blij met het duidelijke signaal vanuit de Tweede Kamer: vrijwel de voltallig oppositie heeft minister Bruins opgeroepen om met ons in gesprek te gaan en te zoeken naar een andere manier om het onderzoek naar effectiviteit te versnellen. Zodat mensen met reuma op kortere termijn gewoon de zorg krijgen die ze nodig hebben. Voor hen geldt toch ook de solidariteitsgedachte waarop de Nederlandse gezondheidszorg is gestoeld?

Gezien het grote maatschappelijke belang van dit vraagstuk (ruim 2 miljoen mensen in Nederland hebben een vorm van reuma), reken ik op de inzet van de minister om komend jaar in ieder geval samen met ons de mogelijkheden te verkennen. Inzet die ervoor kan zorgen dat Joop, Malika, Ria en vele anderen in 2018 de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Dit blog is op 3 januari 2018 op Skipr verschenen.

Reuma NederlandIk ben Sija de Jong, Manager Patiëntenbelangen van het Reumafonds. Op dit blog schrijf ik over mijn werkzaamheden, maar ik hoor ook graag wat jou bezighoudt!